Docentenblog dag 7: Docenten doe-middag

De laatste echte schooldag alweer. Dus de laatste gelegenheid om lessen te observeren, aan co-teaching te doen of om feedback te geven. We zijn inmiddels zo gewend aan African time dat we er niet meer van opkijken dat lessen niet gegeven worden of dat docenten er niet zijn.  Toch wordt ook deze ochtend, de lessen vervallen namelijk na de middagpauze, nuttig besteed. Joan observeert nog een interessante geschiedenisles over de slavernij in Malawi en hoort het verhaal nu ook eens van de andere kant. En yes!, de workshops beginnen hun vruchten al af te werpen: de docent gebruikt in deze les drie verschillende werkvormen en wat het meest opvalt, heel simpel, alle tassen staan nu, meteen aan het begin van de les, op de grond. Afke evalueert met Maction, haar buddy,  wat deze week hem opgeleverd heeft en dit wordt gefilmd door Salomé. Maction is enorm positief over de workshops en probeert nu al werkvormen toe te passen.

Na de lunch is er even tijd voor een ommetje en zien we de plaatselijke kleermaker aan het werk die de blauw-roze uniformen voor de primary school maakt op zijn Singer trapnaaimachine.  We worden door de meester van groep 8 uitgenodigd om in zijn klas te komen kijken. We schrikken van het enorme aantal kinderen dat daar zittend op matjes op de grond les krijgt. We tellen er al gauw tweehonderd maar het kunnen er ook meer zijn.

Het middagprogramma staat volledig in het teken van de voorbereiding op de lobby en advocacy meeting van morgen. Alsof het een doe-middag is, storten de docenten zich vol overgave op het knutselen van de themaboxjes die morgen aan de hoogste ambtenaar van het Ministerie van Onderwijs zullen worden aangeboden. Al snel ligt de hele tafel vol met viltstiften, stickers, glitterspullen en andere frutsels. Wat wij niet voor mogelijk hadden gehouden, is dat na korte tijd bijna alle buddy’s ook mee komen knutselen en de meest mooie creaties uit hun handen toveren. In de boxjes vragen wij aandacht voor thema’s zoals maximaal 50 leerlingen in één klas, meer vrouwelijke docenten en ook (meer) vrouwen in het management. Ook vragen we goede begeleiding voor meisjes door implementatie van het Gender Responsive Pedagogy (GPR) programma.

En nu om 18.00 uur, zitten we achter de laptop dit stukje te typen met, je raadt het nooit…….., een special brew koud Carlsberg biertje! Daar waren we echt even aan toe.

Joan en Afke