![[Anoniem]](https://inactievooredukans.nl/storage/1711/conversions/6fa5b2b7bc736aeb5288cfeff685845c-button.jpg)
Dit is eigenlijk onze eerste dag in Malawi. We hebben allemaal heel goed geslapen in Upstairs Lodge, ons verblijf in Luchenza. Dat is ook wel logisch na zo’n vermoeiende reis van meer dan 24 uur. Vooral het laatste stukje in het busje, was enerverend vooral voor Joan. Maar vandaag, 23 februari, gaan we dan echt van start, en hoe! Volgens het programma gaan we vandaag kennismaken met onze buddies. Na een prima ontbijt met patat, brood en ei, gaan we op weg met een chauffeur die van alle markten thuis is. Accu kapot? No problem. Hij repareert het in no time. Helaas, bij aankomst bij de school is er niemand aanwezig. We blijken pas op 24 februari te worden verwacht en dus een leeg schoolterrein. Dat duurt echter niet lang. Uit alle hoeken komen schoorvoetend, later steeds spontaner, kinderen uit alle hoeken en gaten van het dorp naar de school. Ook komt het hoofd van de school, keurig in het pak, en de wiskundedocent, tevens coördinator van dit Edukansproject, heel snel naar school en maken samen met onze Edukansleiding een prima invulling van de dag. Intussen hebben onze leerlingen en de kinderen uit het dorp hun eigen programma al gemaakt. “Hoofd, schouders, knie en teen” blijken ze ook in Malawi te zingen. Onze woordenschat breidt zich langzaam uit. Ook spelen ze verstoppertje en is er spontaan contact.
De rest van de dag ziet er als volgt uit: allereerst een wandeling door het dorp met aan elke hand twee kinderen. We bezoeken een Daycare Centre waar kinderen van 3 tot 6 jaar overdag worden opgevangen als zij geen ouders meer hebben. Er worden ook foster families voor deze kinderen gezocht, zodat ze kunnen opgroeien in een gezin. Wat hun kansen op een betere toekomst zeker doet toenemen. Als deze kinderen later door willen studeren, dan kunnen zij vanuit deze organisatie ook financieel worden ondersteund.
Vervolgens worden we door een groep vrouwen verwelkomd met djembé, zang en dans. Kleurrijk, indrukwekkend en vanuit het hart.
Daarna even terug naar de Lodge voor een lunch. Dit keer rijst, kip en groente. En snel daarna weer in het busje terug naar de school, waar inmiddels ook al heel veel leerlingen keurig in uniform zijn gekomen.
In een grote kring maken we uitgebreid kennis met niet alleen docenten en leerlingen, maar ook met de ouderraad, het dorpshoofd en vertegenwoordigers van EEDF en Genet.
Deze kennismaking loopt ook wat uit, ondanks dat elke spreker steeds korter de tijd krijgt om iets te zeggen. Afke krijgt 3 minuten spreektijd, maar de laatste sprekers krijgen voor hun verhaal nog maar 30 seconden.
Nu weer terug op de Lodge in afwachting van het avondeten. Als het zo doorgaat, wordt het een bijzonder mooie week en dan hebben we het niet alleen over het weer.
Afke en Joan
Reacties (8)